"YoChill: een veelbelovend debuut"

De eerste versie van het YoChill magazine voelt aan als een direct succes. In het voorwoord bewijst de auteur al dat de passie voor hiphop en graffiti bij hem de spuigaten uit loopt. Elk stuk tekst in de debuuteditie voelt meer aan als een conversatie met een gepassioneerde vriend dan als een artikel of interview. En dat is het sterke punt van de onbekende auteur. De cover is een prachtig eerbetoon aan de onderwerpen waaraan een ode wordt gebracht in dit magazine: Gent, graffiti en straatcultuur. 

De artiesten die in het magazine aan bod komen, beslaan een breed veld. Van relatief onbekende namen zoals graffitiartiest TESEK en lokale sterren als DJ Zami Zulu tot een absolute legende zoals Zephyr. Hoe de auteur die laatste wist te strikken blijft een mysterie voor elke lezer. Hij is een echte pionier in de New Yorkse scene. Zephyr, alias Andrew Witten, vond samen met zijn crews veel technieken en stijlen uit die vandaag nog altijd worden gebruikt. 

Ook de andere twee interviews zorgen voor een leuke en unieke kijk op het leven van de geïnterviewden. Jammer genoeg is het stuk over TESEK aan de korte kant, maar DJ Zami Zulu’s interview is een perfect voorbeeld van een goed uitgevoerde en interessante Q&A. Als lezer heb je snel door dat deze twee goede vrienden zijn of worden. 

Over het algemeen is het een aantrekkelijk vormgegeven magazine, maar er zijn toch wel een paar verbeterpunten voor de volgende editie. Er zou wat meer informatie bij de fotocollages mogen staan en wat meer foto’s bij het werk van Zephyr. Zeker bij een artiest met zo’n repertoire zouden illustraties de tekst versterken. Maar dat zijn maar kleine puntjes van kritiek tegenover de vele sterke kanten van deze eerste versie van een veelbelovende reeks. Ik hoop dat ik ook de kans krijg om de volgende editie te lezen (en recenseren).